Lets connect! Ik gebruikte dit als een slogan op m’n website. Toen ik dit bedacht had ik niet door dat er enige tijd geleden (of nog steeds) een Lets connect hype op LinkedIn rondging. Kennelijk azen gebruikers hierbij op het toevoegen van zoveel mogelijk connecties binnen zo kort mogelijke tijd. Dit was verre van mijn doel toen ik deze slogan gebruikte, in dit artikeltje zal ik proberen toe te lichten waarom ik deze slogan dan wel gebruikte.
In een vorig artikel “Art of shipbuilding” lichte ik kort toe welke disciplines we aan boord tijdens een nieuwbouw project tegenkomen. Hierbij noemde ik niet electrisch en automatisering. Dit is wel een van de kerndisciplines zonder welke essentiele componenten, powermanagement en -distributie en aansturing niet kunnen functioneren. In mijn carrière in de scheepsbouw ben ik deze discipline op verschillende niveaus tegengekomen. In de beginperiode voornamelijk tijdens de periode waarin fysiek het werk op dit gebied in secties of aan boord gebeurde. In deze fase was ik betrokken bij overleg en planning van werkzaamheden door elektrische integrators. Voorbeelden van activiteiten die hierin plaatsvinden zijn bijvoorbeeld het aanbrengen van kabelbanen en secundair ijzerwerk. Dit laatste zijn onder andere kabelstripjes waarlangs kabels lopen naar hun eindpunt zoals een schakelaar etc. Daarnaast ook het zwaardere werk als levering en plaatsing van switchboards, transformatoren en elektrische motoren.
Voordat componenten en systemen aangestuurd kunnen worden dienen deze regelmatig elektrisch aangesloten te worden (= connecties 🙂 ). Voordat er vervolgens daadwerkelijk elektrisch aangestuurd wordt, worden deze kabelverbindingen op correctheid en kwaliteit getest. Aanbrengen van bekabeling in het schip kan niet lukraak gebeuren, om dit efficiënt te laten gebeuren wordt grofweg onderscheid gemaakt in type bekabeling zoals voeding en signaal/aansturing. Vervolgens bepalen weer onderverdelingen binnen deze type kabels en plaatsing van componenten aan boord op welke manier kabels op kabelbanen gerout en getrokken worden. Hierbij worden kabels op hun routes zoveel mogelijk en waar toegestaan gebundeld. Het is de uitdaging om vanuit productieaansturing op het juiste moment de gewenste routes voor een elektrisch integrator gereed te hebben. Ons doel hierbij is om zoveel mogelijk heetwerk (lassen, branden, slijpen) en schilderwerk op de verschillende kabelroutes op het juiste moment gereed te hebben. Dit zorgt ervoor dat kabeltrekploegen efficiënt en zonder verstoringen hun werk kunnen doen. Als er tegelijkertijd nog heetwerk wordt uitgevoerd dan is er risico op beschadiging van kabels. Indien schade te groot is dan moet een kabel vervangen worden. In sommige gevallen zijn kabels tientallen tot honderden meters lang. Als dit een hoog-voltage kabel is dan zijn deze ook nog eens zeer zwaar en vrij stug.
Hierboven heb ik een paar korte paragraafjes wat inzichten gegeven in het werk aan de elektrische kant aan boord van scheepsbouwprojecten. Er kan veel meer over verteld worden, wat ik in de toekomst wel zal doen in vervolgartikelen. Mijn slogan Lets connect is echter meer gericht op het maken van persoonlijke connecties. Mijn ervaring is dat het uitvoeren van werk en zeker het aansturen van mensen mede bepaald wordt door de mate waarin je erin slaagt verbinding te maken met een ander. Het werken in een complex technische omgeving met veel afhankelijkheden vraagt inlevingsvermogen. Het vermogen om te snappen met welke uitdagingen een tegenpartij kampt en op welke manier deze ingrijpen op je eigen werkgebied zorgt ervoor dat je snel en effectief op zoek kan naar oplossingen of routes naar oplossingen. Het zorgt ervoor dat je tegenpartij zich gehoord voelt, geneigd is te luisteren naar instructie of uitleg en eerder bereid is mee te werken aan oplossingen. Dit laatste is niet altijd vanzelfsprekend zeker wanneer het niet direct in eigenbelang is.
Sla in het kader van samenwerking en communicatie ook mijn andere artikelen “What a janitor can tell us” en “Adversity and communication” eens na! Bedankt voor het lezen weer en tot mijn volgende blog. Klik hier om naar mijn home-pagina te gaan.
